De nieuwe ik in de spiegel

Kan ik even iets delen dat mijn wereld recentelijk op zijn kop heeft gezet? Ik, een 48-jarige vrouw die nog steeds denkt dat ze stiekem twintig is, krijgt een nieuw etiket: OMA!

Serieus, dit hele “oma” gebeuren heeft me in een emotionele draaimolen gegooid die me nog steeds laat duizelen. Denk aan lachen, huilen, en waarschijnlijk wat gegil voor de lol – dat is zo ongeveer de wirwar van gevoelens die me momenteel bezighoudt.

Dus, mijn dochter kwam met een brede grijns en zei: “Raad eens, mam? Je gaat oma worden!” Ik geloof dat mijn mond openviel op een manier die alleen bekend is bij goudvissen en verbijsterde cartoonfiguren.

Oma? Ik? Maar ik ben nog steeds in de ontkenning over het feit dat mijn favoriete jurk van 10 jaar geleden niet meer past!

Nu, terwijl ik in de spiegel kijk, kan ik niet anders dan grinniken. Ik bedoel, serieus, wie had gedacht dat ik ooit het woord “oma” op mezelf zou plakken? Ik zie mezelf, met mijn wilde haren en mijn gekke dansjes wanneer niemand kijkt, en ik kan niet stoppen met lachen. Het is een soort van hilarische geheime joke tussen mij en de spiegel – “Hé, spiegelbeeld, je kunt me echt niet voorstellen als een grijs omaatje met gebreide sokken, toch?”

Nee, maar serieus, ik heb dit plaatje in mijn hoofd van een oma: grijs haar, verrimpeld, schommelstoel en een breiwerk in de hand. En dan kijk ik naar mezelf in de spiegel, en ik denk“Ik! ik word oma!

Dus hier is het – mijn eigen gekke dans op de tonen van het leven. Ik moet bekennen, dat ik me stiekem geweldig voel over het hele “oma” gebeuren. Ik bedoel, kom op, het betekent dat ik de hipste, meest trendy oma kan zijn die er is. En ik kan je verzekeren dat mijn dansmoves in de woonkamer absoluut on point zullen zijn!

En weet je wat ik ook niet kan stoppen met visualiseren? Het moment waarop ik mijn kleinkind voor het eerst in mijn armen zal houden. Serieus, ik kan bijna de geur van babyshampoo al ruiken en die schattige babygeluidjes horen. Het wordt een nieuwe dimensie van geluk die ik gewoon niet kan afwachten!

Dus terwijl ik me overgeef aan deze verwarrende maar oh-zo-spannende stroom van emoties, omarm ik mijn innerlijke hippe oma. De wirwar van emoties die door me heen gaat, is als een palet die alle kleuren van het leven omvat. Van shock tot opwinding, van lichte paniek tot pure vreugde, het is alles hier in mijn hoofd.

En als ik nogmaals naar mijn spiegelbeeld kijk, zie ik geen “oma” zoals in de films. Ik zie een vrouw vol leven, plezier en verwachtingen. Ik zie “oma” met een twist – misschien een paar grijze haren, maar je zult me niet zien rondlopen in gebreide sokken. Nee, ik ga mijn eigen stijl van oma zijn rocken, met een knipoog en een heleboel gelach.

We gaan deze nieuwe fase van het leven in met opgeheven hoofd, een glimlach van oor tot oor en de vastberadenheid om te bewijzen dat “oma zijn” geen grenzen kent. Samen zullen we de wereld laten zien dat oma’s niet in een hokje passen, en dat we onze eigen stijl omarmen zonder ons door stereotypes te laten tegenhouden. Als er één ding is dat ik in dit leven heb geleerd, dan is het dat elke fase ervan het waard is om met volle teugen van te genieten – met ons eigen unieke charisma en een flinke dosis humor.

Met een stralende lach en een flinke scheut “hippe oma” vibes,

Granny-in-wording

Leave a Comment